Milieu: milieunieuws, milieukennis, milieuprofessional

In mijn vorige column kondigde ik mijn verkiezingsprogramma  aan, dat de bittere nasmaak van de kabinetten zou moeten wegspoelen. Ik wil mijn belofte nakomen, maar een integraal partijprogramma is wat te hoog gegrepen (mijn eerste politieke blunder?). Daarom beperk ik me tot wat verkennende  hoofdlijnen, die ik dan later ga uitwerken (een zwaktebod?).

In mijn vorige column verweet ik Maria van der Hoeve een kortetermijnvisie. Nog steeds vind ik dat een terecht verwijt, dat niet alleen deze minister betreft, maar wat feitelijk de hele politiek. Om deze valkuil vermijden, heb ik besloten me niet met het heden en de nabije toekomst bezig te houden (daar heb ik toch geen invloed op), maar alleen met de toekomst.

Waar begint de toekomst?
Het probleem is natuurlijk dat de tijd voortschrijdt en het heden en daarna het verleden de toekomst altijd weer inhalen. Daarom heb ik besloten mijn inspanningen te richten op een moment dat ver genoeg weg ligt. Mijn toekomst begint dus op 1 januari 2020. Op het eerste gezicht is dit in ieder geval handig, want het geeft lucht. En ik hoef maar één keer per tien jaar een nieuw programma te schrijven.

Energie in de toekomst
In 2020 mag 50% van de fossiele voorraden uit 2010 (actiepunt 1: vaststellen van fossiele voorraden) zijn opgemaakt. De tekorten die dat oplevert (in de energievoorziening) moeten zijn aangevuld met hernieuwbare energie. De andere 50% en de ontdekte nieuwe voorraden zijn bedoeld voor de toekomst! Van 2020 tot 2030 mag nog een keer 50% (van de voorraden van 2020 worden gebruikt), maar dat houdt op in 2030: vanaf dat moment worden geen fossiele brandstoffen meer toegepast.

Klimaat in de toekomst
Klimaatpolitiek is energiepolitiek (hoewel niet iedereen het daarmee eens is!), dus dat heb ik al behandeld.

Hinder in de toekomst
Het hinderniveau is in 2020 gehalveerd ten opzichte van 2010 (dus 50% minder geluid en trillings-, geur- en visuele hinder dan in 2010). Na 2020 passen we nogmaals een halvering toe en we gaan zo door tot tenminste 2050.

De rest van het milieu in de toekomst
De doelstelling voor 2020 laat ik even voor wat deze is, maar in 2030 mogen geen nieuwe bronnen meer worden benut voor menselijk gebruik. Alle stofkringlopen zijn gesloten. Dat betekent dat geen ‘nieuw’ schoon water meer wordt gebruikt om te worden verontreinigd en dat alle overige grondstoffen afkomstig zijn uit recycling van afvalstoffen (die dan natuurlijk zo niet meer mogen heten). Of laten we zeggen: voor maximaal 20% uit hernieuwbare natuurlijke bronnen.

Geen haast
Het is misschien wat abrupt, maar omdat de jeugd de toekomst heeft, heb ik nog even tijd. Ik ga dus de komende week eens op m’n gemakkie (in Zuid-Turkije) genieten van een welverdiende all-in vliegvakantie. Om daarna terug te komen met nieuwe doelstellingen en wie weet misschien ook wel middelen om al die in het verre verschiet liggende doelstellingen te realiseren. Ik heb de tijd.

Wordt vervolgd