Milieu: milieunieuws, milieukennis, milieuprofessional

Een veroorzaker van milieuverontreiniging, binnen zekere begrenzingen, duidt men aan met de term emissiebron.

Relevantie
Uiteindelijk is een groot gedeelte van de milieuproblematiek te herleiden tot de emissiebronnen, hun plaats in de omgeving en hun specifieke emissies.

Uitwerking
Emissiebronnen zijn onder te verdelen in drie typen:

1. Oppervlaktebronnen
2. Lijnbronnen
3. Puntbronnen

Bronnen met een grotere diameter (uitgestrektheid) worden aangeduid met de term oppervlaktebronnen. Deze benaming is slechts relatief, aangezien op grotere afstanden van de oppervlaktebron deze op zich weer als puntbron kan worden beschouwd.

Kenmerken van een oppervlaktebron zijn:

1. Zij heeft zekere afmetingen in het horizontale vlak.
2. De emissie verloopt gelijkmatig over het gehele oppervlak.
3. Er bevinden zich geen obstakels in het oppervlak.
4. Het gehele oppervlak kan bestaan uit één of meerdere rechthoeken.

Voorbeelden van oppervlaktebronnen zijn velden met uitgereden mest of stortplaatsen.

Een lijnbron is een emissiebron die over een bepaalde horizontale lengte een constante uitstoot heeft. Het duidelijkste voorbeeld hiervan is een verkeersweg en dan vooral de uitstoot van uitlaatgassen en geluid door auto's. Een lijnbron dient niet te worden verward met een zich verplaatsende puntbron.

Bronnen zonder noemenswaardige horizontale afmetingen noemt men puntbronnen. Bij luchtverontreiniging is wel de bronhoogte van belang. Voorbeelden zijn:

1. Schoorstenen
2. Ventilatieopeningen
3. Wateruitlaten van industrieën

Gerelateerde factsheets
Bodemverontreiniging
Emissie
Geluidhinder
Geurhinder
Luchtverontreiniging

Links
KNMI
Rijkswaterstaat