Milieu: milieunieuws, milieukennis, milieuprofessional

Defosfatering is een biologisch of chemisch proces waarbij fosfaat uit afvalwater wordt verwijderd.

Relevantie
Defosfatering is vaak noodzakelijk om aan de emissie-eisen voor fosfaat te voldoen. De chemische en biologische processen kunnen apart of naast elkaar worden toegepast.

Uitwerking
Fosfaten komen in afvalwater voor als gevolg van lozing van fosfaathoudend huishoudelijk en industrieel afvalwater. Daarnaast kan fosfaat in oppervlaktewater terechtkomen door het afstromen van mest van landbouwgrond. Bij een te hoog fosfaatgehalte in het oppervlaktewater kan eutrofiëring optreden, met als gevolg een te laag zuurstofgehalte van het water.

Rioolwaterzuiveringsinstallaties hebben als doel het effluent te laten voldoen aan de lozingscriteria en zijn daarom vaak uitgerust met defosfateringstrappen. Voor het defosfateren bestaan grofweg de onderstaande methodes:

• Biologische defosfatering - Hierbij wordt fosfaat opgeslagen in cellen van bacteriën. Daarvoor is het noodzakelijk dat water achtereenvolgens een anaërobe fase en een aërobe fase doorloopt. In de anaërobe fase slaan de bacteriën voedsel op om die in de aërobe fase te gebruiken om fosfaat in de vorm van polyfosfaat op te hopen. De bacteriën met opgehoopt fosfaat bezinken samen met het surplusslib en kunnen worden afgevoerd.
• Chemische defosfatering - Hierbij vormen metaalionen zoals ijzer, aluminium en calcium samen met fosfaat een precipitaat. Door toevoeging van dit precipitatiemiddel worden onoplosbare vlokken gevormd. Dit betekent dat het als vaste stof in de nabezinktanks bezinkt en samen met het surplusslib kan worden verwijderd.

Hedendaagse rioolwaterzuiveringsinstallaties zijn zodanig ontworpen dat chemische defosfatering niet noodzakelijk is.

Gerelateerde factsheets
Afvalwater
Afvalwaterbehandeling
Denitrificatie / nitrificatie
Zuiveringstechnieken

Link
Centraal Bureau voor de Statistiek